قدیمی ترین ساختمان كفش ملی هر روز پیرتر می شود
به گزارش فراجا میله های فلزی بعنوان حفاظ دور تا دور ساختمان را گرفته اند، اما انگار بنا دنبال جای تنفسی می گردد تا زمانی كه آجر آجرش از پای بست ویران شود، آن قدر كه در طول چند سال قبل نه چشمی آنرا دید و نه آستینی برای مرمتش بالا زده شد.
به گزارش فراجا به نقل از ایسنا، ضلع شمالِ غربی میدان قیام، از حدود یک سده قبل تا امروز با یکی از اولین فروشگاه های کفش ملی زندگی کرده و حالا که دیوارهای بنا در حال ریزش است و سقفش فقط با چند تکه چوب پابرجا می باشد، هر چند چندین بار از شهرداری منطقه گرفته تا بعضی از دیگر مسئولان متولی مربوط به این بنای تاریخی، قول مرمت و ساماندهی آنرا داده اند اما امروز تنها چیزی که از آن به چشم می آید ساختمانی متروکه است با ترسی که به جان عابران و ماشین سواران این ضلع از میدان قیام انداخته است.
بنایی که از همسایه کناری اش گرفته تا دیگر بناهای تاریخی موجود در محدوده اطرافش، در بافتی است با انبوهِ ساختمان های تاریخیِ صفوی و قاجاری که وضعیت رسیدگی به اغلب آنها نشان داده که به مرور باید شاهد تخریب شان باشیم.
هر چند برخی افراد عبور خط هفت مترو از خیابان مولوی - میدان قیام را عاملِ تخریبِ بناهای قدیمی می دانستند که به علت تحرکات دستگاه حفاری TBM این ساختمان ها گرفتار صدمه شده اند.
اما داستانِ بنای قدیمی این ساختمان را به سال ۱۳۱۲ مربوط می دانند، وقتی که این بنا ساخته شد و از دهه ۳۰ وقتی رحیم ایروانی کفش ملی را در کشور پایه ریزی کرد در این بنا مستقر شدند تا امروز که از آن بعنوان یکی از ساختمان های خطرساز در محدوده بازار تهران یاد می کنند.
بازسازی قدیمی ترین ساختمان «کفش ملی» را به دیماه سال ۱۳۹۷ مربوط می دانند، وقتی که علی محمد سعادتی - شهردار منطقه ۱۲ تهران - از بازسازی این بنای تاریخی اطلاع داده و تاکید کرده بود: «اگر ساختمان های این چنینی مقاوم سازی نشوند باید شاهد تخریب تک تک آنها باشیم. این ساختمان جزو نخستین فروشگاه های کفش ملی تهران است و باید حفظ شود. صاحبان کفش ملی اگر به فکر شهر نیستید، به فکر برند خود باشند که خیلی از هم نسل های ما و قبل از ما با آن خاطراتی دارند.»
هر چند شهردار در آن زمان اعلام نموده بود که اختلاف بین مالکان و مستاجر و سرقفلی داران و مسائل حقوقی سبب تاخیر در ایمن سازی این ملک شده، اما به نظر می آید هنوز آن طور که باید این مشکلات و مسائل حقوقی برطرف نشده اند تا این بنای تاریخی را بتوان از تخریب کامل نجات داد، آن هم وقتی سعادتی در همان زمان اعلام نموده بود «بخش هایی که فرسودگی کمتر و بافت معماری ارزشمندی دارند، حفظ می شوند. قاعدتاً نوع آجرکاری ها، تزئینات و نمای آنها باید حفظ شود، چون که ارزش های تاریخی دارند.»
چهار ماه بعد یعنی اردیبهشت سال گذشته، سعادتی میزان تخریب این بنای پرارزش را حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد اعلام نمود و مدت زمانی را که برای مرمت آن نیاز بود یک سال دانست.
باز هم در ۳۱ شهریور سال قبل بار دیگر رسانه ها از وضعیت نامناسب این بنای تاریخی خبر دادند و نوشتند «شهرداری بخشی از ساختمان را مرمت کرد اما مالکان این بنای قدیمی هنوز برای بازسازی به توافق نرسیده اند.»
برخی اسناد می گویند «قرار بوده این بنا در آبان سال ۹۶ تخریب شود. گفته می شد این ساختمان بعنوان بنای تاریخی ثبت نشده است»، اما بعد از بررسی ها تصمیم به حفظ این ساختمان گرفته شد. با این همه هم اکنون مالکان به توافق نرسیده اند و این ساختمان تاریخی در معرض تخریب قرار دارد.
منبع: faraja.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب