یادداشت؛
فراموشی گردشگری روستایی در شوش
فراجا: گردشگری روستایی از دو جهت حضور در یك فعالیت گسترده جهانی و دیگری تاكید بر توسعه سیاست های محلی و منطقه ای اهمیت دارد كه این امر در شهرستان شوش فراموش شده است.
خبرگزاری مهر - گروه استانها، محمد کعب عمیر*: شعار سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰ «گردشگری و توسعه روستایی» تعیین کرده است تا از ظرفیت های بی بدیل و منحصر به فرد این بخش در ایجاد توسعه اقتصادی و فراهم کردن فرصت هایی در خارج از شهرهای بزرگ استفاده گردد.
شعار 2020 (UNWTO) آن هم در شرایط بحران کرونا که بخش اعظمی از صنعت توریسم را تحت تأثیر قرار داده است، به علت اهمیت موضوع «گردشگری روستایی» که یکی از فعالیتهای مهم اقتصادی مورد توجه است که گروهی آنرا قسمتی از بازار گردشگری و گروهی دیگر آنرا سیاستی برای توسعه روستاها قلمداد می کنند.
«گردشگری روستایی» یکی از مفاهیم و اشکال توسعه پایدار می باشد که در آن از منابع موجود در مناطق روستایی استفاده می شود. این گونه توسعه، کمترین تأثیر مخرب را دارد یا اصولاً فاقد چنین تأثیراتی است و از رهگذر ارتقای سطح راندمان در مناطق، ایجاد اشتغال، اصلاح توزیع درآمد، حفظ محیط روستا و فرهنگ بومی، جلب مشارکت مردم محلی و ارائه شیوه های مناسب برای منطبق ساختن باورها و ارزش های سنتی با شرایط امروزی و منافع روزافزون را نصیب مناطق روستایی می سازد.
گردشگری روستایی از دو جهت «حضور در یک فعالیت گسترده جهانی» و دیگری «تأکید بر توسعه سیاست های محلی و منطقه ای» اهمیت دارد که بی گمان این دو امر برای روز جهانی گردشگری و سال پیش رو در شرایط کنونی بحران مؤکد و ضروری می باشد. در سال های اخیر «گردشگری روستایی» بعنوان یکی از مهم ترین صنایع برخوردار از پتانسیل های لازم برای کمک به جوامع محلی در امتداد توسعه فعالیتهای اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است.
تنوع سازی اقتصاد روستایی و تعیین راهبردهای جایگزین، مانند گردشگری، فرصت های شغلی مختلفی را در سکونتگاه های روستایی به وجود می آورد. گردشگری روستایی از یک طرف می تواند نقش مهمی را در متنوع سازی اقتصاد جوامع روستایی در چارچوب صنعت توریسم ایفا کند و از جانب دیگر می تواند وسیله ای برای تحریک رشد اقتصاد ملی (از راه غلبه بر انگاره های توسعه نیافتگی و بهبود استاندارد زندگی مردم محلی) باشد. همین طور این صنعت می تواند نقش عمده ای را در توانمندسازی مردم محلی، توسعه منابع انسانی، تنوع و رشد اقتصادی و همین طور خلق فرصت های شغلی جدید در ارتباط تنگاتنگ با سایر بخش های اقتصادی و اجتماعی ایفا کند.
در همین راستا، تقویت سرمایه های اجتماعی یکی از راهکارهای گسترش توسعه پایدار روستایی به حساب می آید به صورتی که سرمایه اجتماعی در چارچوب تشکل های محلی قادر به کاهش فقر و افزایش رفاه جامعه است. پس توسعه گردشگری در کشور مستلزم شناخت سرمایه اجتماعی جوامع محلی و فاکتورهای آن است تا بتوان از این طریق اثرات گردشگری را بر جوامع محلی به سمتی مثبت سوق داد و موجب افزایش مشارکت، انسجام، اعتماد بیشتر در میان اعضای جوامع محلی شد.
شهرستان شوش در جنوب غربی ایران، استان خوزستان و در دشتی قرار گرفته است که نام خودرا از شهر شوش گرفته است. این دشت را دشت شوشان می نامند. این نام از ارتباط پیشینه کهن و گذشته تاریخی شوش دارد شده است که همیشه به صورت مستمر مرکز سکونت مردمانی بوده است که از خاصیت های طبیعی شوش بهره برده اند و توانسته اند زندگی پایداری و با دوامی را در شوش برقرار سازند.
شهرستان شوش دارای دو اثر منحصر به فرد و جهانی به نام «زیگورات چغازنبیل» و «شهر باستانی شوش» است که به لحاظ جغرافیایی و قرار گرفتن در این دشت و در امتداد رودخانه های دز، کرخه و شاوور که فضاهای روستایی زیبایی با غنای فرهنگی، آداب و رسوم خاص، پوشش محلی، موسیقی و تنوع اقوام به وجود آورده است.
در بخش دیگر «تپه ماهور» و «شن زارها» حاشیه رودخانه که فضای بی نظیر روستایی را به وجود آورده که محل پرورش شتر است. در بخش دیگر وجود کشاورزی وسیع نی شکر، وجود حیوانات اهلی و جانوری و قطب پرورش اسب اصیل به غنای جاذبه ها افزوده است.
بنابراین هر ساله تعداد خیلی از توریستهای داخلی و خارجی بمنظور بازدید از سایت های جهانی، موزه ها، حرم دانیال نبی، دعبل خزاعی، یادمان های دفاع مقدس فتح المبین و فکه و قسمتی از این نواحی روستایی که ظرفیت بالایی را بمنظور توسعه گردشگری به خصوص گردشگری روستایی دارد.
متأسفانه حوزه گردشگری شوش به رغم راهبردهای توسعه گردشگری در برنامه ششم توسعه مورد کم لطفی قرار گرفته است.
* نماینده مردم شوش در مجلس
منبع: فراجا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب