كشف قدیمی ترین دستورالعمل مومیایی كردن
فراجا: پژوهشگران قدیمی ترین دستورالعمل مومیایی کردن را در یک پاپیروس متعلق به مصر باستان کشف کردند.
به گزارش فراجا به نقل از ایسنا و به نقل از لایوساینس، کشف دستورالعمل های باستانی مومیایی کردن اتفاق بسیار نادری شمرده می شود، اما پژوهشگران بتازگی موفق شدند قدیمی ترین دستورالعمل مومیایی کردن را در یکی از پاپیروس های بجای مانده از ۱۴۵۰ قبل از میلاد کشف کنند.
قبل تر فقط دو دستورالعمل باستانی مشابه کشف شده بود که هر دو آنها دست کم به ۱۰۰۰ سال بعد از پاپیروس کشف شده تعلق دارند.
در این دستورالعمل باستانی اطلاعات خیلی از جمله نحوه تولید ماده گیاهی برای دفع حشرات و یا نحوه استفاده از کتان قرمز برای کاهش ورم صورت ارائه شده است.
«سوفی شیوت»، استادیار دانشگاه کپنهاگ این دستورالعمل را در جریان ترجمه پاپیروسی که قسمتی از پایان نامه او بود کشف کرده است.
نیمی از این پاپیروس در میان مجموعه پاپیروس های این دانشگاه نگهداری می شود و نیم دیگر آن در موزه لوور پاریس نگهداری می شود. قبل تر هر دو بخش این پاپیروس در مجموعه های خصوصی نگهداری می شدند که در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۰۶ توسط دانشگاه و موزه لوور خریداری شدند.
در سال ۲۰۱۸ بود که کارشناسان برای اولین بار متوجه شدند این دو قطعه پاپیروس بخش هایی از یک پاپیروس هستند.
وقتی دو بخش پاپیروس کنار هم قرار بگیرند یک طومار شش متری شکل خواهد گرفت که بر روی هر دو سمت آن نوشته هایی وجود دارد. این پاپیروس دومین پاپیروس بلند با موضوع طبی، دارویی مصر باستان شمرده می شود.
این پاپیروس شامل پنج بخش است. در بخش نخست دستورالعمل های دارویی کوتاه نوشته شده و در بخش دوم درباره مرهم های گیاهی سخن گفته شده است. بخش بعدی که طولانی تر است به بیماریهای پوستی اختصاص دارد و بعد از آن به دستورالعمل مومیایی کردن جسد پرداخته شده است. بخش پایانی نیز به دستورالعمل های درمانی کوتاه دیگری اختصاص دارد.
فقط بخش کوچکی از این پاپیروس یعنی حدود سه پاراگراف به روند مومیایی کردن اختصاص دارد. اگرچه مطلب کوتاه است اما این روند با جزئیاتی توضیح داده شده است که تعدادی از آنها در دستورالعمل های پیشین وجود نداشت.
«شیوت» می گوید: «دستورالعمل های مختلفی درباره نحوه استفاده از مرهم های ترکیبی در این پاپیروس نوشته شده است.»
با این وجود بخش هایی از روند مومیایی کردن همچون خشک کردن جسد با بهره گیری از «ناترون» در این طومار به تفصیل توضیح داده نشده است.
برمبنای اطلاعاتی که در این پاپیروس نوشته شده است روند مومیایی کردن حدود ۷۰ روز طول می کشد و این روند باید در کارگاه مخصوصی که در نزدیکی قبر جسد قرار داشت صورت می گرفت.
بگفته «شیوت» یکی از نکات قابل توجه این پاپیروس، ارائه دستورالعملی درباره نحوه مومیایی کردن صورت جسد است. این دستورالعمل شامل نحوه ساخت ترکیب های گیاهی است که به صورت مایع و با بهره گیری از کتان های قرمز مورد استفاده قرار می گرفتند.
در روزهایی که روند مومیایی کردن با وقفه روبه رو شده بود، بر روی جسد حصیرهای آغشته به روغن های ترکیبی استفاده می شد که حشرات و جانوران را دور نگه می داشتند.
بگفته «شیوت» مومیایی کردن جسد معمولا تا روز شصت وهشتم به انتها می رسید و روزهای بعدی به انجام مراسم های تشریفاتی برای آماده کردن فرد جهت زندگی بعد از مرگ اختصاص داده می شد.
منبع: فراجا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب