در یك وبینار بررسی شد؛
نقش گردشگری در تحقق رشد فراگیر
فراجا: پژوهشگران حوزه گردشگری در یک وبینار به مناسبت روزی جهانی گردشگری درباره ارتباط رشد فراگیر و گردشگری صحبت کردند، آنها به اهمیت آموزش، نقش دولت و مفهوم رشد فراگیر اشاره کردند.
به گزارش فراجا به نقل از مهر، هم زمان با روز جهانی گردشگری وبینار «گردشگری و رشد فراگیر» به همت انجمن علمی گردشگری دانشگاه هنر اصفهان انجام شد و حمید ضرغام بروجنی، روشن بابایی همتی و محمد زاهدی به بیان دیدگاه ها و نظرات خود پیرامون وضعیت گردشگری و شعار سال گردشگری پرداختند.
حمید ضرغام بروجنی، استادیار گروه گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی و موسس رشته دانشگاهی مدیریت جهانگردی در ایران در ابتدای این جلسه اظهار نمود: ۲۷ سپتامبر، روز جهانی گردشگری با سال روز تصویب اساسنامه سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) در سازمان ملل متحد مصادف است. از طرفی از حوالی همین روز پیک سفر در حوالی نیم کره شمالی تمام می شود و سفرها در نیم کره جنوبی شروع می شود.
وی درباره هدف روز جهانی گردشگری، توضیح داد: ارتقا دانش عمومی در مورد گردشگری و مجموعه اثرات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی که بر زندگی بشر دارد مهم ترین هدف تعیین این روز است. این روز فرصتی است متخصصان این حوزه در مورد نقش گردشگری در بهسازی اجتماعی، رشد و رفاه مردم به گفت و گو بپردازند. در این روز باید برای فراگیر کردن گردشگری کوشش کرد.
ضرغام با اشاره به شعار سال ۲۰۲۲ گردشگری، اشاره کرد: سازمان جهانی گردشگری «گردشگری برای رشد فراگیر» را بعنوان شعار سال اعلام نموده، در صورتیکه گردشگری به صورتی عامل رشد فراگیر است. شعار سال ۲۰۲۱ بعنوان سرفصلی برای مجموعه اقداماتی است که دولت های مختلف برای نمایش قدرت گردشگری باید اتخاذ کنند. رشد فراگیر یعنی تمرکز بر بهبود زندگی انسان ها. تفاوت رشد فراگیر با توسعه پایدار در این است که در رشد فراگیر به همه اقشار جامعه فرصت مشارکت داده و امکان توزیع مزایای حاصل از این رشد برای همه بصورت عادلانه تقسیم می شود.
یک شغل در رابطه با گردشگری، یک و نیم شغل دیگر ایجاد می کند
این استاد دانشگاه نقش گردشگری در اشتغال و به تبع آن رشد فراگیر را بسیار مهم ارزیابی کرد و اظهار داشت: نقشی که برای گردشگری در اشتغال وجود دارد در کشور ما به رسمیت شناخته نشده و هم اشتغالات گردشگری بعنوان دسته دوم تشخیص داده می شود و هم اثرات اشتغالی آن دسته کم گرفته می شود.
وی با اعلان اینکه «سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ هفده هدف برای نجات بشر از وضع موجود را تعریف کرد که برنامه های توسعه گردشگری در این اهداف در پنج اولویت اعلام شد» به تبیین این اولویت ها پرداخت و اظهار داشت: اولویت اول این برنامه «هوشمندسازی گردشگری، نوآوری و تحول دیجیتال» است. در بند دوم این برنامه بر «رشد رقابتی، سرمایه گذاری و کارآفرینی» تاکید شده. اولویت بعدی به «ایجاد مشاغل بهتر و بیشتر در سایه آموزش» است. در الویت های بعدی نیز به ترتیب بر «تسهیل سفر» و «میراث ملی» تاکید گردیده است.
ضرغام اضافه کرد: اصطلاح رشد فراگیر در حقیقت نوید یک زندگی بدون تبعیض را می دهد، رشدی که بر سه محور رشد انسانی، رشد اجتماعی و رشد اقتصادی استوار است. به جهت اینکه این رشدها حاصل شود چندین رکن همچون بهبود راندمان از وضعیت کشاورزی، افزایش یک پارچگی منطقه ای، ایجاد اشتغال، دسترسی برابر به زیرساخت ها، دسترسی بهتر به فرصت های اجتماعی و حمایت اجتماعی وجود دارد. ضمن این که رشد فراگیر اجزایی نیز دارد که آنها عبارتند از کاهش فقر، توسعه صنعتی، اشغال افزایی، توزیع متعادل درآمد، محافظت زیست محیطی.
گردشگری چگونه به رشد فراگیر تحقق می بخشد
این استاد دانشگاه درباره تفاوت توسعه پایدار با رشد فراگیر، اظهار نمود: توسعه پایدار عبارت است از توانایی نسل های حاضر در برآوردن نیازهای خود بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده در انجام این کار. در صورتیکه رشد فراگیر توجه به توزیع عادلانه دارد، این یعنی درآمدهای ناشی از توسعه تنها برای دسته خاص یا فقط سرمایه گذاران نباشد و برای همه ارکان جامعه فرصت برابر بوجود آورد.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به پنج اصل در تصمیم گیری اجرای برای شروع هر فعالیتی، توضیح داد: باید هدف های درست را تعیین و با ایجاد ارتباطات تجاری و گسترش تعاملات به رشد از درون برسیم و چشم به خارج از مجموعه نداشته باشیم ضمن این که توجه و سرمایه گذاری بر روی مردم و مهارت ها و همین طور توجه به شرایط محلی از دیگر اصول مهم تصمیم گیری اجرائی است.
ضرغام درباره نقش گردشگری برای رشد فراگیر، اشاره کرد: ایجاد اشتغال، توسعه مهارت های سخت و نرم، تحریک زمینه های نوین فرصت های شغلی و بهره گیری از توان دانش آموختگان گردشگری همچون اطلاعات و توانایی های مورد نیاز نیروهای صنعت گردشگری برای تحقق رشد فراگیر است. اکنون در دورانی به سر می بریم که دانش آموختگان ارزشمندی در زمینه گردشگری داریم و باید از تفکر و اندیشه های اینها استفاده نمائیم.
این استاد پیشکسوت گردشگری با اشاره به نقش اشتغال آفرینی صنعت توریسم، اشاره کرد: هر یک شغلی که در گردشگری ایجاد می شود، یک و نیم شغل در بخش های دیگر به وجود می آورد. در جریان اشتغال آفرینی باید به آنچه که آموزش داده می شود و آنچه که کارفرمایان بخش گردشگری و میهمان نوازی انتظار دارند توجه گردد و این شکاف بر طرف شود. برای رفع آن به آموزش مهارت ها باید توجه گردد.
نقش مهم دانشگاهیان در عصر گردشگری پساکرونا
وی اضافه کرد: کسی که وارد حوزه گردشگری می شود باید روشن فکر باشد و بتواند فرهنگ های مختلف درک و هضم کند. یک فعال گردشگری باید روحیه کار تیمی و قدرت تحلیل داده های مختلف را داشته باشد. همین طور او باید خودرا با وضع موجود تطبیق دهد و انعطاف داشته باشد.
ضرغام با اعلان اینکه «زمانی رشد و توسعه منطقی حاصل می شود که همه ذی نفعان در صنعت گردشگری اشتراک مساعی با یکدیگر داشته باشند»، اظهار داشت: ذی نفعان را به سه حوزه دولت، بخش خصوصی و دانشگاهیان تقسیم می نماییم، تعامل این سه گروه رشد را حاصل و شکاف ها را کم می کند. حلقه اتصال این سه گروه نیز وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است.
استادیار گروه گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی در آخر سخنانش درباره مدیریت گردشگری در دوران پساکرونا، اظهار نمود: انتظار می رود بعد از بحران کرونا، گردشگری داخلی ما رونق پیدا و دانشگاهیان فعال تر عمل و تجربیات خودرا منطق کنند. همین طور باید دوره های آموزشی خاص طراحی و برگزار و مقالات مطالب علمی پیرامون سیاست های توسعه نیز باید نگارش شود.
رشد فراگیر از رشد اقتصادی مهم تر است
در ادامه محمد زاهدی، عضو هیأت علمی دانشگاه شیخ بهایی اصفهان نیز در این جلسه اظهار نمود: رشد اقتصادی را به طور معمول افزایش مستمر تولید ناخالص ملی سرانه واقعی تعریف می کننند. در صورتیکه رشد فراگیر را قسمتی از رشد اقتصادی می دانند که درآمد آن به شکل عادلانه و منصفانه توزیع شود و فرصت های برابری برای همه بوجود آورد. از این جهت رشد فراگیر اهمیت چشمگیری دارد و از مفهوم رشد اقتصادی متعارف فراتر است.
وی افزود: باید در نظر داشت وقتی رشد اقتصادی را مطرح می شود، دولت ها در سراسر جهان سیاست های کلانی را بعنوان محور کار خود انجام می دهند و به سمت آن حرکت می کنند. بعضاً به ویژه در کوتاه مدت میان این اهداف هم جهت نیستند و اصطلاحاً رابطه ای الاکلنگی دارند که بسیار لطمه زا است. زمانی که رابطه رشد اقتصادی را اهداف دولت ها دنبال می نماییم، دیده می شود که بااینکه این رشد، اشتغال را بیشتر می کند، اما به طور معمول به توزیع نابرابرتر درآمدها منجر شود.
این پژوهشگر گردشگری اضافه کرد: در متون مربوط به توسعه تا دهه ۱۹۸۰ میلادی این دیدگاه کاملاً مصداق داشت و پذیرفته شده بود. در آن سال تجربه ای در آسیای شرقی به وجود آمد که از آن بعنوان معجزه اقتصادی یاد شد. تعدادی از کشورهای این منطقه از جهان همچون تایوان توانستند به رشد ۱۰ درصدی اقتصادی برسند و در عین حال ضریب جینی توزیع عادلانه درآمد نیز بهبود یابد که در نوع خود استثنا بود.
باید فضای آرام برای سرمایه گذاری ایجاد شود
زاهدی با اعلان اینکه «وقتی رشد اقتصادی نتواند همراه با توزیع درآمدها و فرصت ها بیانجامد، عواقبی نظیر تنزل اجتماعی و از میان رفتن امید به آینده رخ می دهد»، اشاره کرد: برای رسیدن به معجزه تایوان باید در زمینه هایی سرمایه گذاری متمرکز شود که گروه های بیشتری از جامعه را درگیر خود کند. خیلی از روابط اقتصادی مختلف وجود دارد که به کارهای اقتصادی دیگر وابسته نیستند و این حلقه فرصت ها شکل نگرفته؛ بعنوان مثال صنعت نفت ایران در صد سال گشته توسعه پیدا کرده اما تأثیری در زندگی مردم نداشته است.
وی اشاره کرد: بدین سبب باید بر کارهایی سرمایه گذاری کرد که شمول بیشتر از انسان ها را در بر می گیرد. در حقیقت مفهوم «فراگیر» را باید به میزان شمولیت نسبت داد و به دنبال گونه هایی از سرمایه گذاری حرکت کرد که افراد بیشتری را درگیر کند. گروه های مختلف اجتماع می توانند به فراخور خود به حوزه های مختلف گردشگری وارد شوند، بدین سبب این فعالیت همه شمول در امتداد توسعه فراگیر می تواند گردشگری باشد.
این استاد دانشگاه درباره پیش زمینه های لازم برای رسیدن به توسعه فراگیر، توضیح داد: اول از همه هر سرمایه گذاری نیازمند احساس آرامش است، خواه این سرمایه گذار بخواهد یک دفتر کوچک بوجود آورد، خواه یک هتل ۵ ستاره بزرگ. اعتماد باید در جامعه بازسازی شود و مردم نسبت به این که می شود کاری را راه انداخت و نگران چوب های لای چرخ نباشند، احساس مثبتی داشته باشند. متأسفانه ایران در زمینه فضای کسب وکار در رتبه های پایین قرار دارد، چطور در این شرایط می توان انتظار سرمایه گذاری داشت.
توسعه، نیازمند باد موافق جهانی است
زاهدی در ادامه پیش زمینه های لازم برای توسعه فراگیر به اهمیت درون زا بودن توسعه اشاره نمود و اظهار داشت: توسعه باید از درون به بیرون حرکت نماید، اما نباید چرخ را باردیگر اختراع کرد. نظم سیاسی و اقتصادی جهان امروز به شکلی تنظیم شده که اگر باد موافق همراه با شما نباشد، توسعه بسیار هزینه بر است. دولت باید تلاش کند تا فضای بیرونی ما را آرامش بخشد. بعنوان مثال زمانی که گروه های خودسر به سفارت عربستان جمله کردند، سفر بیش از ۷۰۰ هزار مسافر عربستانی به ایران کنسل شد. اگر کشوری می خواهد مسیر توسعه برای آن رخ دهد، نیازمند باد موافق جهانی است.
این پژوهشگر با اشاره به نقش و وظایف دولت در پیش برد رشد فراگیر گردشگری، اشاره کرد: دولت باید در حوزه هایی نظیر ایجاد پایگاه های داده ای و آموزش فعال باشد، این درحالی است که گردشگری ایران حتی حساب اقماری ندارد و در مسئله آموزش هم چند سالی است که متدها و سرفصل ها تغییر نکرده اند. اعتقاد دارم که فاصله بین نیروی تربیت شده دانشگاهی با نیاز بازار کار گردشگری بسیار از هم فاصله دارند.
وی اضافه کرد: از طرفی دولت ها باید داور بی طرف باشند، نمی خواهیم دولت ها هتل ایجاد کنند یا تور بیاورند همین طور انتظار نداریم که دولت با شرکت های خصولتی و دولتی بر بخش گردشگری تصدی گری کند. دولت باید اجازه رقابت منصفانه را بدهد و به وظایف خود عمل کند. در صورتیکه برنامه ملی توسعه در زمینه توسعه گردشگری وجود ندارد، دشوار است خوش بینانه درباره سیاست های دولت درباره گردشگری اظهار نظر کرد.
زاهدی در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت صنعت گردشگری در مواجه با بیماریها و بحران هایی نظیر بحران کرونا اشاره نمود و اظهار داشت: در قرن جدید بیماریهای مختلفی از سارس تا آنفلوآنزا H1N1 و در نهایت کووید ۱۹ بر صنعت گردشگری تأثیر گذاشتند. همه این بیماریها هم از مدل کروناویروس ها بوده اند و احتمالاً در آینده نیز از این دست بحران ها در پیش داشته باشیم. بدین سبب گردشگری باید انعطاف پذیر باشد و سازمان های مدیریت مقصد نخبگان را به کار بگیرد و با اتخاذ سیاست های مناسبت آمادگی روبه رویی با نوسانات پیش رو را داشته باشد. نیازمند یک حوزه مدیریت گردشگری هستیم که بسیار چالاک و قدرتمند باشد.
دنیای امروز، دنیای گردشگری خلاق است
در ادامه روشن بابایی همتی، مدیر مرکز گردشگری خلاق ایران با ارائه موضوعی به نام «گردشگری خلاق در انتظار رشد فراگیر» اظهار داشت: در بخش های گردشگری جهان از دید یونسکو سه نسل گردشگری وجود دارد؛ این سه نسل شامل گردشگری انبوه، گردشگری فرهنگی و گردشگری خلاق است. هر کدام از این مراحل مشخصات دوره خودرا دارند، در گردشگری انبوه پکیج های سفر و بازدید از اماکن تفریحی بزرگ مطرح بود و در گردشگری فرهنگی، گردشگران به سمت جاذبه های تاریخی و فرهنگی آمدند. و اکنون و در عصر گردشگری خلاق، گردشگران به سمت کارهای تجربه محور حرکت کردند.
وی با اعلان اینکه «درروز جهانی گردشگری به دنبال افزایش آگاهی بشر درباره اثرات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هستیم»، اشاره کرد: محور کار گردشگری بر روی رشد اقتصادی می باشد، اما در دیگر بخش های دیگر هم گردشگری تأثیر بسیار زیادی دارد. بلایای طبیعی نظیرهمه گیری ویروس کرونا شرایط اقتصادی و سیاسی را تغییر می دهد؛ این تأثیرات بر روی دولت، ملت و بخش خصوصی است و شرایط ایران در بحران کرونا بسیار وحشتناک بوده و جبران آن خیلی مشکل است. در آمار ورود توریستهای خارجی در دنیا ۷۳ درصد از زمان شروع بحران کرونا کاهش داشته است. بعنوان مثال کشور تایلند در سه ماهه دوم ۲۰۲۱ نشان میدهد که ۵۵۰ هزار شاغل گردشگری در این کشور شغل خودرا از دست دادند. در کشور ترکیه هم ۴۵ میلیون گردشگر به ۱۲ میلیون رسیده است.
توجه به مشارکت برای رشد فراگیر
عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران درباره این که باید چه کار کرد تا در این بحران ها کمتر لطمه دید، اظهار داشت: پیشنهاد مستقیم من این است که سازمانی مثل نظام پزشکی و نظام مهندسی، برای فعالان صنعت گردشگری تحت عنوان سازمان نظام گردشگری ایجاد شود. با این کار می توان یک نیروی بسیار خاص و معین برای وزارت گردشگری ایجاد کرد. همین طور ایجاد یک سیستم گردشگری پایدار نیز دیگر پیشنهادی است که می تواند رشد فراگیر گردشگری را تحقق بخشد.
بابایی اضافه کرد: برای رشد فراگیر به معقوله مشارکت، حمایت و نگاه به آینده باید توجه کرد. بعنوان مثال گردشگری در زمینه های مختلف در آمریکا وجود دارد و گردشگری ازدواج در این کشور ۱۶ میلیارد دلار گردش مالی به وجود آورده (سه برابر گردشگری ایران فقط از یک نوع گردشگری). باید اهرم های گردشگری خلاق در ایران را فعال و پلی به توسعه ایجاد کرد.
مدیر مرکز گردشگری خلاق ایران اظهار نمود: در گردشگری خلاق، توریست در فرآیند مشارکت دارد و احساس مختلف آن درگیر می شود. بعنوان مثال گردشگری که خود تجربه آپزی محلی و ساخت صنایع دستی محلی را تجربه می کند، در حقیقت نوعی از گردشگری خلاق است. برای رونق کسب وکار گردشگری خلاق باید توسعه پلت فرم های آنلاین، توسعه زیر ساخت ها، استفاده از ظرفیت های تورهای تجربه گرا و خلاق، طراحی مسیرهای ویژه و آموزش جامعه را باید در نظر گرفت.
منبع: فراجا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب