سرقت از خانه به آذین
فراجا: فرزند محمود اعتمادزاده (م. ا. به آذین) که از مدت ها قبل درصدد پس گرفتن خانه پدری اش از بسازبفروش هاست حالا از دستبرد به این خانه که قبل تر پلمب شده بود و نیز سرقت برخی اموال خبر می دهد.
به گزارش فراجا به نقل از ایسنا، سال قبل بود که کاوه اعتمادزاده، فرزند محمود اعتمادزاده (م. ا. به آذین)، نویسنده و مترجم فقید خواهان پس گرفتن این خانه از دست بسازبفروش ها (۶۰ درصد این خانه سهم بسازبفروش است) و تبدیل آن به یک خانه موزه شد. بعد از آن آگاهی داد که امضاهای نامه منتشرشده در این رابطه، به ۱۶۰۰ رسیده و چهره های فرهنگی و هنری و ادبی بیشتری از آن حمایت کرده اند. او که می گوید با این وجود اما هدفش هنوز محقق نشده است فراخوانی را با عنوان «نجات خانه «به آذین»» منتشر نمود. او اینک اعلام نموده که این خانه مورد سرقت قرار گرفته است.
فرزند به آذین در گفت وگویی با ایسنا چنین می گوید: حوالی ۱۱ اردیبهشت ماه بود که در پی شکایت انجام شده خانه را پلمب کردند، باتوجه به مشاعی بودن ملک گفته شد که هیچ یک از سهام داران نباید از خانه استفاده کنند. این اقدام در غیاب من و بدون اینکه اجازه دهند وسایلم را بردارم، انجام شد. دو سه روز پیش نیز باتوجه به اینکه خانه دو ماه است که خالی است، دزد از در حیاط وارد شده و همه چیز را به هم ریخته و مقداری از وسایل را برده. البته باید بررسی شود ببینم چه چیزهایی را برده اند.
او همین طور درباب لطمه رسیدن به میراث «به آذین» می گوید: آن اتاق هم به هم ریخته است.
اعتمادزاده می افزاید: من امروز توانستم بالاخره پس از دو ماه اجازه بگیرم تا وارد خانه شوم و ببینم در چه وضعیتی است.
به گفته فرزند «به آذین» هنوز مشخص نیست که این کار چه کسی یا کسانی بوده است.
«خانه «به آذین» را بعنوان میراث مهم فرهنگی فورا به ثبت ملی برسانید»؛ این خواسته کاوه اعتمادزاده درباره میراث به جامانده از پدرش است.
محمود اعتمادزاده (م. ا. به آذین)، متولد ۲۳ دی سال ۱۲۹۳ بود و درگذشته ۱۰ خرداد سال ۱۳۸۵، نویسنده و مترجم نامدار معاصر بود. او کارهای ادبی خودرا از سال ۱۳۲۰ با انتشار داستان های کوتاه شروع کرد. در سالهای بعد با ترجمه آثار شکسپیر، بالزاک، رومن رولان و شولوخوف و نگارش خاطرات و تجربیاتش از زندان های دهه ۱۳۵۰، به فعالیت ادبی خود ادامه داد.
به آذین در چهارم شهریور ۱۳۲۰ در جریان اشغال ایران و بمباران در بندر انزلی زخمی برداشت که منجر به قطع دست چپ او شد. چون افسر بودن مانع کارهای ادبی و سیاسی اش می شد، از آن شغل استعفا کرد.
از تالیف های به آذین به «مهمان این آقایان»، «بسوی مردم»، «قالی ایران» و «گفتار در آزادی» و از ترجمه هایش به «بابا گوریو» نوشته انوره دو بالزاک، «دُنِ آرام» نوشته میخائیل شولوخف، «اتلو» نوشته ویلیام شکسپیر، «جان شیفته» نوشته رومن رولان و... می توان اشاره نمود.
منبع: فراجا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب