یك كارشناس صنایع دستی در حوزه جواهرات: هنر بفروشیم نه طلای ۲۲ عیار! فراجا: اظهارنظرهای غیرتخصصی در رشته های مختلف صنایع دستی آفتی است که بلای جان این هنر شده است. به عقیده تعدادی از کارشناسان، در صورت ادامه دار بودن این جریان، خروجی کار هنرمندان تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و به عبارتی فعالان این حوزه در پیدا کردن جایگاه مناسب شان به مشکل برخورد خواهند کرد. نامدار خلیلیان ـ کارشناس صنایع دستی در زمینه جواهرات ـ دراین زمینه به ایسنا می گوید: «صنایع دستی حوزه ای است که بسیاری از دوستان خودشان را در آن صاحب نظر می دانند و به آن وورد می کنند» او با ذکر مثالی سخنانش را چنین افزود: «ما سال ۱۳۸۹ بود که در اصفهان نخستین جشنواره طراحی طلا و جواهر را در دانشگاه اصفهان برگزار کردیم. تمام دوستان با طرح های گوناگون و مختلف در این جشنواره حضور داشتند. موضوعی که در این جشنواره خیلی نظر ما را به خود جلب کرد، این بود که بیش از ۶۰ درصد طرح ها قابل ساخت نبود. یعنی دوستانی که طراحی صنعتی خوانده اند، طرح هایی ارایه داده بودند اما کار قابل ساخت نبود.» خلیلیان افزود: «ما نیازمند این هستیم که در حوزه طراحی در هر زمینه ای که کسی ورود می کند، به آن حوزه کاملا مسلط و وارد باشد. بطورمثال اگر کسی بخواهد در ارتباط با ساخت طلا و جواهر نظری بدهد یا خودش را کارشناس ارائه کند، باید در وهله اول کار کرده باشد و این حوزه را بشناسد. اگر اینطور نباشد، موجب می شود تا برخی افراد در این عرصه ورود پیدا کنند و عده ای به اشتباه توسط این دوستان راهنمایی شوند و به مشکل برخورد کنند.» این کارشناس صنایع دستی همین طور اظهار نمود: «اظهار نظرهای غیرکارشناسی، برخی اوقات موجب می شوند یکسری افرادی که واقعا دراین زمینه کارهایشان از نظر افراد حرفه ای قابل قبول نیست، تأیید شوند و به این عرصه ورود پیدا کنند که قاعدتا برای خودشان تبعات خوبی نخواهد داشت.» او درباره راهکار جلوگیری از ورود دانشجویان غیرمرتبط به این جریان های تخصصی، اظهار داشت: «مراجع ذی ربط باید ورود پیدا کنند. بعنوان مثال خود اتحادیه صنایع دستی می تواند یکی از بهترین مراجع برای این قضیه باشد. باتوجه به این که خود من در دانشگاه تدریس می کردم و مدیر گروه بودم، همیشه به این اعتقاد داشتم، استادی که در حوزه تدریس ورود می کند، باید در آن رشته کار کرده باشد و به صورتی کارآفرین بوده باشد.» این کارشناس هنری افزود: «هدف اغلب افراد از یاد گرفتن و ورود به عرصه صنایع دستی، کسب درآمد است. این کسب درآمد محقق نمی گردد مگر این که دراین زمینه کار کرده باشد، از تجربه پیشکسوتان استفاد کرده باشد و در نهایت در جایگاه مناسبی قرار بگیرد. من چیزی که می دانم این است که این کار با خواندن چند کتاب انجام شدنی نیست.» وضعیت صنایع دستی در دولت سیزدهم خلیلیان درباره وضعیت صنایع دستی در وضعیت حاضر و نگاه دولت سیزدهم به این هنر، اشاره کرد: «در زمینه صنایع دستی خیلی زود است اگر الان بخواهیم نظر بدهیم؛ چون باید ببینیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. ولی تعدادی از افرادی که هم اکنون منتصب می شوند، متخصص در آن زمینه نیستند و آدم هایی هستند که ما بعنوان دوستان فعال در این صنف آنها را می شناسیم ولی تخصصی دراین زمینه ندارند و من فکر نمی کنم که بتوانند تأثیر خوبی در این رشته داشته باشند.» او با مهم دانستن نقش فعالان صنفی در این عرصه افزود: «باید یک فعال صنفی درباره بحث شناسایی صنایع دستی و مواد اولیه کمک نماید، در عین حال که علم و دانش نیز مهم هست. ما نه فقط می توانیم برمبنای علم این مسیر را پیش ببریم و نه فقط برمبنای تجربه.» انحصار در صنایع دستی واقعی است؟ این مدرس رشته صنایع دستی در پاسخ به این پرسش که آیا هنر صنایع دستی چه در حوزه خرید و چه در حوزه تولید و فروش در انحصار عده ای خاص از جامعه قرار گرفته است؟ به خبرنگار ایسنا اظهار داشت: «در بحث جواهرات، اگر طلا را کنار بگذاریم، در بحث نقره، دیگر فلزات و سنگ ها، باور به این انحصار نمی تواند حداقل در حوزه مشتری درست باشد. انحصار بخاطر این است که بازار دارد خودش را پالایش می کند.» وی در توضیح مطلب بالا افزود: «در حقیقت برخی کارگاه ها و افرادی که به بازار ورود پیدا کردند، در این بازار راکد نمی توانند مشتری جذب کنند و درحال پالایش شدن هستند. ولی اگر طلا را بخواهیم به این قضیه اضافه نماییم، می شود کاملا این فرضیه را تأیید کرد؛ اما باز هم راهکار وجود دارد.» خلیلیان افزود: «امروز عیار رایج طلا در کشور اروپا ۱۴ و در کشور آمریکا عیار رایج ۱۰ است. در حقیقت می توانم بگویم که ما در اروپا می توانیم طلا را به قیمت ۸۰۰ هزار تومان به پول خودمان خریداری نماییم. خب قاعدتا چیزی که در این میان خرید و فروش می شود، فلز نیست بلکه هنر است. ببینید ما متأسفانه یاد گرفتیم که یک النگوی درشت از طلا بسازیم و با افتخار بگوییم عیارش ۲۲ است. ما داریم فلز می فروشیم و فروختن فلز خیلی کار دشواری نیست.» این کارشناس هنری همین طور اظهار داشت: «ما در صنف مان باید هنر بفروشیم. یعنی باید بتوانیم برای یک کار ۱۰ عیاری اجرتی را دریافت نماییم و یک مقدار سودی هم برای خودمان در نظر بگیریم. هرچه کار شکیل تر باشد، فروش من بالاتر می رود، سودم بیشتر می شود و در نهایت موفق تر خواهم شد.» خلیلیان با اشاره به این نکته که فلز نقره به لحاظ قیمت چندان به مصرف کننده فشار وارد نمی کند، اظهار نمود: «نوع سنگی که برای کار انتخاب می شود، مهم می باشد. سنگ هایی که برای کار انتخاب می شوند باید به صورتی باشند که تغییرات خوبی را در ظاهر صنایع دستی ما ایجاد کنند و هم این که قیمت تمام شده کار خیلی بالا نرود. به نظر من این مجموعه می تواند تغییری در سلیقه مشتری و در میزان تقاضای بازار بوجود آورد.» منبع: faraja.ir 1400/11/15 13:32:43 0.0 / 5 1064 تگهای خبر: بازار , جشنواره , صنایع دستی , طراحی این پست فراجا را می پسندید؟ (0) (0) تازه ترین مطالب مرتبط پاییز در باغ موزه های تهران مهلت ثبت نام در سومین دوره جایزه تعالی گردشگری ایران تمدید گردید خبر صالحی امیری در رابطه با تخت جمشید استاد نامدار کاشی معرق ایران درگذشت نظرات بینندگان در مورد این پست فراجا نظر شما در مورد این پست فراجا نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۹ بعلاوه ۳