انواع گردشگری را بشناسیم،
رونق اقتصاد روستایی به واسطه توسعه گردشگری کشاورزی
به گزارش فراجا خراسان رضوی رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران اظهار داشت: گردشگری کشاورزی شامل فعالیتهای مبتنی بر کشاورزی است که توسعه آن، اقتصاد روستایی را هم تحت تاثیر قرار داده و رونق می بخشد.
فرید جواهرزاده در گفتگو با ایسنا درمورد گردشگری کشاورزی و اثرات آن بر اقتصاد روستایی اظهار نمود: گردشگری کشاورزی به معنای فعالیتهای مبتنی بر کشاورزی است که گردشگران در مجموعه های مختلف مانند مزرعه، مرتع، محل کشاورزی و اماکن طبیعی به انجام فعالیتهایی می پردازند. در واقع گردشگری کشاورزی شامل حضور، بازدید و فعالیت گردشگران در مزارع و مراتع مانند مزارع زعفران، باغ های گل یا مراحل نگهداری کندوهای زنبور عسل و رفتن به دامداری ها می شود.
وی افزود: به تعبیری مباحث آموزشی، اقامتی و خرید همچون اشکال گردشگری کشاورزی به حساب می آید. امروزه با عنایت به افزایش جمعیت شهرنشین در دهه های اخیر، مردم برای فرار از شلوغی و آلودگی شهری، علاقمند به حضور در طبیعت و طبیعت گردی هستند و بنابراین فضاهای طبیعی و کشاورزی را در برنامه سفر خود قرار می دهند.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران بیان نمود: گردشگری کشاورزی هم در یک یا دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. اقامت در منطقه روستایی، همپوشانی زیادی با گردشگری کشاورزی دارد؛ در واقع گردشگری کشاورزی و گردشگری روستایی از جوانب فراوانی با یکدیگر همپوشانی دارند. برخی مواقع واژه مزرعه گردشگری هم در مورد گردشگری کشاورزی به کار می رود.
جواهرزاده افزود: مزرعه گردشگری تجارب آموزشی بسیار خوبی را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد که می تواند شامل حضور در جشنواره های در رابطه با فعالیتهای کشاورزی و دامداری شود. ازاین رو از این طریق کشاورزان و دامداران، زمینهای کشاورزی خود و محل کسب و کار خویش را به مقصدی گردشگری مبدل می سازند تا آنچه انجام می دهند را به مردم نشان دهند. در واقع گردشگری کشاورزی، درهای مزرعه را به سمت عموم باز می کند تا بازدیدکنندگان اطلاعاتی در مورد آنچه در این فضاها انجام می شود، به دست آورند.
وی تصریح کرد: فعالیتهایی مانند چیدن میوه، دوشیدن شیر، کره گیری، ماست بندی و تولید پنیر را میتوان در حوزه گردشگری کشاورزی انجام داد. ازاین رو کشاورزان علاوه بر اینکه مزارع خویش را به مقصد گردشگری تبدیل می کنند، آموزش هایی هم در زمینه کشاورزی عرضه می دهند و ازاین رو راهی برای درآمدزایی ایجاد می کنند. از آنجاییکه تهیه محصولات ارگانیک میان مردم رواج یافته است، بر این اساس از راه گردشگری کشاورزی خرید این محصولات هم رونق می یابد.
وی افزود: مسیری که اطلاعات لازم را برای توریست فراهم می سازد تا زمین و فعالیتهای کشاورزی را درک کرده و به دانش و چگونگی تهیه غذای خود برسد، بعنوان محور آموزش در گردشگری کشاورزی به حساب می آید. در واقع مزرعه کشاورزی، تجربه بسیاری خوبی را برای کودکان، بزرگسالان و خانواده ها به همراه دارد.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران اضافه کرد: شاید بتوان تعریف گردشگری کشاورزی را زیرمجموعه گردشگری روستایی دانست، اما به صورت کلی گردشگری کشاورزی، تجربه های گوناگونی را بوجود می آورد که همچون آنها میتوان به سبک زندگی روستایی اشاره نمود. سبک زندگی روستایی عموما بر اساس کشاورزی، دامداری و ماهی گیری است. همینطور آموزش های حوزه گردشگری کشاورزی در جهت آشنایی با انواع محصولات کشاورزی و پرورش دام و حیوانات صورت می گیرد. بعلاوه اقامت گردشگران معمولاً در روستا صورت می گیرد که جذابیت ویژه ای به همراه دارد، در کنار این موارد این نوع از گردشگری، امکان تجربه برخی تفریحات مانند اسب سواری، الاغ سواری، درشکه سواری و... را برای افراد بوجود می آورد و به صورت کلی این موارد اثرات مثبتی در اقتصاد روستا ایجاد می کند؛ بعنوان مثال خرید محصولات روستایی مانند محصولات صنایع دستی، میوه، سبزیجات و محصولات لبنی بر مهاجرت معکوس و اقتصاد روستا کمک کننده خواهد بود.
جواهرزاده اظهار داشت: شرکت در جشنواره های برداشت محصولات روستایی می تواند گردشگری مبتنی بر رویداد را هم رونق بخشد. حضور و تماشای حیات وحش بخصوص در مناطق حفاظت شده، جذابیت ویژه ای دارد، البته در شرایطی که خطرات احتمالی وجود نداشته باشد و شکار هم صورت نگیرد. علاوه بر این ها لباس های محلی، غذاهای سنتی و محلی هم بعنوان فرهنگ و در جهت زندگی روستایی تقویت می شود. در واقع این موارد را میتوان بعنوان اهداف گردشگری کشاورزی و فعالیتهایی که باعث توسعه گردشگری کشاورزی و اقتصاد جوامع محلی و روستایی می شود، دانست.
وی خاطرنشان کرد: در ایران ظرفیت بسیار بالایی برای رونق گردشگری کشاورزی وجود دارد. چونکه ایران دارای اقلیم های گوناگونی است که در نتیجه محصولات کشاورزی متنوعی به دنبال دارد. در حالیکه تصور کلی مردم دنیا نسبت به ایران، کشوری خشک و فاقد کشاورزی است. علیرغم این که مناطق خشک در ایران زیاد است، اما این مناطق هم محصولات کشاورزی متنوعی دارند، بر این اساس لازم است تبلیغات گسترده ای در داخل و خارج از کشور در این خصوص صورت گیرد. بدین سان شاید بتوان وجود تبلیغات منفی را بزرگ ترین مشکل یا مانع توسعه گردشگری در ایران دانست.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران اظهار داشت: ازاین رو با عنایت به ظرفیت و شرایط موجود در کشور میتوان بسته های تورهای گردشگری کشاورزی را در مناطق مختلف ایجاد کرد. در این راستا میتوان زعفران در خراسان، خرما در جنوب و غرب کشور، زرشک در خراسان جنوبی، برنج در شمال کشور، پسته در کرمان، محصولات باغی مانند سیب، گردو، گیاهان دارویی، عرقیات مختلف و... را نام برد که نشان دهنده ظرفیت گردشگری کشاورزی در کشور است.
جواهرزاده افزود: ازاین رو گردشگری کشاورزی در ایران به واسطه بخش متنوعی از محصولات در مناطق مختلف کشور، امکان جذب گردشگران بین المللی بوجود می آورد. گردشگری کشاورزی در ایران علاوه بر توسعه اقتصاد جوامع محلی، سبب رونق فرهنگ باستانی و میراث کهن فرهنگی هم می شود. در واقع اصالت میهمان نوازی و فرهنگ غنی جوامع روستایی در ایران قدمت بسیار زیادی دارد و شاید بتوان از راه گردشگری کشاورزی غنای فرهنگی و میراث کهن کشور را به جهانیان نشان دهیم.
وی در مورد نتایج منفی که امکان دارد به واسطه گردشگری کشاورزی ایجاد شود، بیان نمود: گردشگری کشاورزی، امکان انجام فعالیتهایی در مزارع و مراتع را برای گردشگران بوجود می آورد و بستری فراهم می سازد که آنها در جهت اهداف فرهنگی، تفریحی و آموزشی، در مناطق روستایی حضور پیدا کنند. ازاین رو گردشگران لازم است توسعه پایدار گردشگری و کدهای اخلاقی را رعایت نمایند. همینطور راهنمایان محلی و رسمی دوره دیده باید برخی آموزش ها و نکات هنگام حضور در مزارع و مراتع را مورد تاکید قرار دهند تا از این طریق مشکلات و صدمه هایی به مزارع محصولات کشاورزی وارد نشود و تجربه سفری به یادماندنی و خیلی خوب به همراه داشته باشد. ازاین رو همواره باید ظرفیت مقصد گردشگری مورد توجه قرار گیرد و محیط مقصد برای حضور گردشگران آماده شود.
منبع: faraja.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب