در میزگرد فراجا مطرح شد
بررسی پروژه شهید انصاری و تأثیر آن بر بافت تاریخی قزوین
فراجا: قزوین عملیات عمرانی پروژه انصاری شرقی قزوین در سال 1397 با مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی متوقف گردید چونکه اجرای این پروژه منجر به از میان رفتن قسمتی از بافت تاریخی قزوین در محله بلاغی می شد، اگر بنا به شنیده ها اجرای پروژه انصاری شرقی از سر گرفته شود، بخش مهمی از بافت تاریخی قزوین نابود خواهد شد.
میزگرد ایسنا درباب بررسی تأثیر پروژه شهید انصاری بر بافت تاریخی محله بلاغی قزوین، با حضور محمود داوران، فعال میراث فرهنگی و دارای دکترای برنامه ریزی شهری و سمیه مراقی دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار در قزوین انجام شد.
در ابتدای محمود داوران بیان کرد: اغلب مشکلاتی که در طراحی و برنامه ریزی شهری با آن روبه رو هستیم ۲ ریشه اساسی دارند، یکی از این ریشه ها افزایش جمعیت و ریشه دیگر عدم توانایی طرح های اجرا شده در پاسخگویی به شهرنشینی شتابان است.
وی با اشاره به شهرنشینی شتابان، اضافه کرد: طی سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ شهرنشینی در کشور از ۳۱ درصد به ۷۴ درصد رسیده است، برمبنای آمار سال ۱۳۹۰ یک سوم جمعیت کشور در کلان شهرها اسکان دارند و ۳۰ درصد مساحت شهرهای ما با جمعیتی حدود ۲۰ میلیون نفر نیز در وضعیت نامطلوب و نابسامان زندگی می کنند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: در استان قزوین خصوصاً شهر قزوین جمعیت از ۶۶ هزار و ۴۲۰ نفر در سال ۱۳۳۵ به ۴۲۴ هزار و ۶۹۵ نفر در سال ۱۴۰۰ رسیده است که برآوردی قابل قبول است، سال ۱۳۹۵ نیز جمعیت شهر قزوین ۴۰۲ هزار و ۷۴۸ نفر بوده است، در حقیقت طی ۶۵ سال جمعیت شهر قزوین ۶ و نیم برابر شده است.
۴۲ درصد بافت شهری قزوین فرسوده است
وی تصریح کرد: رشد جمعیت و توزیع نامتوازن امکانات بین شهر و روستا منهای رشد طبیعی جمعیت سبب شده است که از دهه ۴۰ به بعد با رشد گسترده مهاجرت روبه رو شویم؛ فقر شهری، فقر درآمدی، فقر بهداشتی، فقر آموزشی، خدمات اجتماعی پایین، شکاف طبقاتی، گسترش نابرابری دسترسی به خدمات شهری، مشکلات حمل و نقل، تاب آوری پایین در برخورد با مخاطرات محیطی، بحران هویت، بروز لطمه های اجتماعی، افول سرمایه های اجتماعی، نابودی محیط زیست معنوی، طبیعی و ملموس حاصل شهرنشینی شتابان است.
داوران بیان کرد: این مشکلات بیشتر خودشان را در محلات ناکارآمد شهری و بافت های فرسوده نشان می دهند، طبق پژوهشی که در قزوین صورت گرفته است اگر با سه معیار ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری بررسی نماییم در سال ۸۹ شهر قزوین فقط ۱۴ درصد معادل ۵۱۰ و نیم هکتار بافت فرسوده داشت اما اگر معیارهای عملکردی کالبدی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی را با ۲۲ معیار لحاظ نماییم حدوداً ۴۲.۸ درصد معادل ۱۵۶۱ هکتار مساحت قزوین به درجات مختلف گرفتار فرسودگی است.
وی تصریح کرد: در این پژوهش مساحت شهر قزوین ۳۶۴۷ هکتار در نظر گرفته شده است. شهر قزوین در قالب سه منطقه، ۴ نوع بافت قدیمی، تاریخی، میانی و نوساز دارد، قسمتی از این بافت ها بطور مشخص فرسوده است که اگر ۴۲ درصد را در نظر بگیریم آمار بسیار بالایی است.
این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: عمده این فرسودگی ها در بخش جنوب و جنوب غرب شهر قزوین قرار دارد که می توان به پروژه خیابان شهید انصاری اشاره نمود، این پروژه که توسط شهرداری قزوین اجرا می شود در بافت فرسوده محله بلاغی و پنبه ریسه قرار دارد.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ بلاغی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی در امان مانده بود
سمیه مراقی نیز در ادامه این میزگرد اظهار نمود: برای هر اقدامی یک مبنا وجود دارد، پروژه شهید انصاری نیز در امتداد اقدامات و مصوبات قانونی مانند طرح جامع و طرح تفضیلی شهر اجرا می شود این در شرایطی است که طرح های جامع و تفضیلی در دهه های اخیر دیگر کاربردی نیستند و در شهرهای دیگر شاهد تجربه های ناموفقی در عرصه بافت تاریخی بودیم.
وی ادامه داد: پروژه شهید انصاری مقرر است در یکی از محلات بااصالت قزوین اجرائی شود، محدوده محله و اسامی آن در طول تاریخ تغییر کرده است، ابتدا یک محله کلی بعنوان محله پنبه ریسه داشتیم که در یک دوره تقسیم بندی، قسمتی از آن به محله بلاغی و بخش دیگر به گلبنه تبدیل شد.
این پژوهشگر اظهار نمود: این محله بعنوان یکی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی و خیابان کشی در امان مانده بود، ساختار محله بودن بسیار مهمست چونکه سبب شده کمترین لطمه اجتماعی را در محله داشته باشیم و محله توانسته با تمام تغییرات، هویت خودرا حفظ کند، از طرفی ساکنان فعلی همان ساکنان قدیم هستند که نسبت به محله حس تعلق دارند.
وی تصریح کرد: در طرف دیگر ارزش های تاریخی موجود در محل است، با جستجوهای صورت گرفته تاریخ سکونت در این محله به دوره آل بویه می رسد همین طور چند اثر مانند مسجد مدرسه حیدریه و گرمابه بلاغی در این محله ثبت تاریخی شده و دارای حریم هستند.
پروژه شهید انصاری به بافت تاریخی ضربه می زند
مراقی با اشاره به پروژه شهید انصاری بیان کرد: پروژه شهید انصاری بمنظور روان سازی ترافیک طراحی شده است اما اجرای آن به بافت تاریخی ضربه می زند، در سالهای گذشته پس از مطالعات مختلفی که صورت گرفت، همین طور استفاده از مشاوره های تخصصی و تجربه های دیگر شهرها سبب شد که شورای عالی معماری به این نتیجه برسد که این پروژه باید متوقف شود.
وی تصریح کرد: شنیده شده مدیریت شهری تصمیم دارد این پروژه را اجرائی کنند، باتوجه به مصوبه شورای عالی شهرسازی، مدیریت شهری در این پروژه با قانونی که ارگان بالادستی پیشنهاد داده طرف است، از طرفی در این پروژه مدیریت شهری در مقابل قانون ثبت آثار تاریخی و حریم های آن نیز قرار گرفته است.
دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین اظهار نمود: شاهد می باشیم که مدیریت شهری نسبت به این ۲ قانون بی توجه است؛ در دوره های قبلی نیز همچنین بود چونکه توقف پروژه طبق میل و خواسته مدیران شهری نبود بدین سبب پروژه را راکد گذاشتند؛ در طول این مدت نیز تمام مطالباتی که از طرف مردم مطرح می شد بی پاسخ مانده و حتی پروانه ساخت وساز به محله داده نمی شد و می گفتند که میراث فرهنگی اجازه کار نمی دهد و هجمه زیادی مقابل میراث فرهنگی ایجاد کردند.
وی تاکید کرد: در حالی این پروژه می خواهد شروع به کار کند که طرح مطالعاتی دقیق تهیه شده بصورت پلاک به پلاک انجام شده، طرح دسترسی محلی با حفظ ارزش ها و ترمیم فضاهای تخریبی باتوجه به نیاز محله و ایجاد امکانات محله و بهسازی، مورد بی توجهی مدیریت شهری قرار گرفته است و همتی برای حفظ آثار تاریخی وجود ندارد.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ شهرسازی بلدوزری در انصاری شرقی حاکم است
داوران در ادامه با اشاره به اینکه باید بررسی شود که فلسفه این پروژه از منظر مدیران شهری به ویژه شهرداری چه بوده است، بیان کرد: مدیران شهری در درجه اول می گفتند در نقشه قزوین مطابق با شیب توپوگرافی، بیشتر شریان های ما شمالی و جنوبی هستند و شریان غربی و شرقی کمتری داریم، آنها معتقدند که از سر پل طالقانی یا میدان ولیعصر به سمت دروازه رشت یا از بازار تا پل طالقانی تردد به کندی انجام می شود و ترافیک وجود دارد بدین سبب بمنظور حل این مشکل می خواستند که خیابان موازی بمنظور برقراری ارتباط در مرکز شهر ایجاد کنند.
وی ادامه داد: بدین منظور پروژه انصاری غربی را طراحی و اجرا کردند که طی آن کل بافت تاریخی و ساختار محله قملاق را به هم زدند؛ به طورکلی آنچه در این طرح دیده نشد هویت تاریخی بود و قسمتی از شناسنامه قزوین آنجا گم شد، در حقیقت شهرسازی بولدوزری انجام و پروژه انصاری غربی با نگاه اتومبیل محور بدون درنظرگرفتن ارزش ها و هویت های تاریخی منطقه اجرا شد.
این فعال میراث فرهنگی تصریح کرد: در حقیقت مدیران شهری می خواستند گره ترافیکی را حل کنند اما پس از اجرای طرح به علت اعتراض های انواع نهادهای مدنی ادامه پروژه یعنی انصاری شرقی که امتداد انصاری غربی بود متوقف گردید.
وی تصریح کرد: پروژه انصاری شرقی ۴ طرح داشت، طرح اصلی از مقابل شهربانی (سپه) تا سر پل طالقانی بود و در همین راستا تعدادی خانه های موجود در راه خریداری ولی طرح متوقف گردید، نزدیک پل طالقانی کارخانه کشمش قرار داشت که آن نیز خریداری اما با توقف طرح به پارکینگ تبدیل شد.
داوران تصریح کرد: قرار بود طرح از محلات بلاغی، ملک آباد و پنبه ریسه بگذرد و در این میان خانه های زیادی را خریدند و برخی تخریب شد اما به سرانجام نرسید، در طرح دوم که روی آن تاکید می شود بجای پل طالقانی، باغ دبیر در نظر گرفته شده است، این طرح نسبت به طرح قبلی در قسمت ابتدایی مشترک است اما از دو سوم راه جدا می شود و از محله بلاغی می گذرد.
وی اظهار نمود: ۲ طرح مطرح گردیده است، در یک طرح عرض ۶ تا ۸ متری برای کوچه ها و کاربری های جدید و در طرح دیگر عرض معبر ۱۴ متر در نظر گرفته شد که مطابق مصوبه و سند ملی راهبردی نیست، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد در ۱۶ شهریور ۹۳ مصوب هیئت وزیران، عالی ترین و کامل ترین مصوبه ای است که اهتمام کرده مشکلات طرح های قبلی که کالبدی بود را حل کند و ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی را ببیند.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ نادیده گرفتن بافت تاریخی در پروژه شهید انصاری
داوران تصریح کرد: به طورکلی طرحی که اجرا می شود نقطه مقابل سندی است که با نگاه همه جانبه و یکپارچه، بلندمدت، مشارکتی و مفاهیم حقوق شهروندی، پارامترهای لازم برای ساماندهی و سرزندگی را دارد؛ در این طرح یک رویکرد کاملاً کالبدی و اتومبیل محور است که باهدف راه اندازی خیابان بافت تاریخی محله را نادیده گرفته است، می گویند می خواهیم خیابان بکشیم کاری به باقی موارد نداریم و فقط قصدشان عبور اتومبیل است.
وی اظهار نمود: عرض ۱۴ متر پیشنهاد دادند چونکه مسئله آنها ترافیک است درصورتی که مصوبات شورای عالی معماری و شهرسازی بصورت قطعی و شفاف تعیین تکلیف کرده که چه اقدامی صورت بگیرد.
این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: نگاه مدیریت شهری این است که محله دارای بافت تاریخی نیست، بافت فرسوده است و بولدوزر بیندازیم و تخریب نماییم، درحالی که محله تاریخی است و شناسنامه تاریخی و هویتی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی دارد، طبق این مصوبه باید محله را بازآفرینی نماییم در حقیقت سند ملی راهبردی در امتداد احیا، نوسازی، بهسازی و توانمندسازی بافت فرسوده و ناکارآمد شهری است.
وی تصریح کرد: در این سند بازآفرینی شهری پایدار در محدوده ها و محلات ناکارآمد شهری توضیح داده شده است و بخشنامه وجود دارد که حاصل خرد جمعی نظام مدیریتی و شهرسازی با تمرکز بر ساماندهی بافت فرسوده است.
خانه میرمیران در محله بلاغی قزوین در تابستان ۱۳۹۸ که چند روز بعد از ثبت این تصویر تخریب شد محله را سامان دهید، چرا تخریب کنید؟
داوران تصریح کرد: ۱۴ مهر ۹۷ مصوبه در ۱۲ بند تعیین تکلیف قطعی کرده است، چگونه ممکنست مدیریت شهری به چنین مصوبه ای آشکارا توجه نکند، پنج سال پروژه را راکد کردند و حالا می خواهند به کل بافت تاریخی را از بین ببرند و می گویند مردم از وضعیت فعلی ناراحت هستند، اگر مردم ناراحت هستند شما باید طبق این قوانین محله را سامان دهید یا محله را تخریب کنید؟
وی ادامه داد: افزایش ماشین ها و جمعیت یک طرف ماجراست، بحث جدی این است که طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی این محله محور ترافیکی نیست و حتی اگر عرض معبر ۱۴ متر باشد مشکل حل نمی گردد، اگر همه ماشین ها به این سمت بیایند باغ دبیر کشش ندارد و بطور قطع باردیگر ترافیک در این راه ایجاد می شود.
این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: ارتقای جریان زندگی محلی، متناسب با خاصیت های مکان بوسیله استفاده بهینه از اراضی تملک و تخریب شده در طول مسیر و اجتناب از تخریب بیشتر در طول محور، نص صریح مصوبه است.
وی تصریح کرد: همین طور در این مصوبه تاکید شده است که بمنظور بهره گیری از فرصت موجود بواسطه وجود ۳ اثر تاریخی مسجد و مدرسه حیدریه، عمارت سردار مفخم و گرمابه بلاغی لازم است امکان ارتباط بین این سه اثر بوسیله تمهیدات کالبدی فراهم شده و پیشنهادهای مشاور در مورد احیای سه بنای مذکور به تأیید سازمان میراث فرهنگی برسد.
داوران تصریح کرد: در این پروژه ۲ موضوع اساسی مطرح است پهن شدن خیابان و تعداد طبقات در محدوده بافت؛ در حقیقت تعداد طبقات در محدوده بافت تاریخی قزوین ۲ طبقه روی زیرزمین است، تعداد طبقات در پهنه های مسکونی و محورهای پیرامون محله نیز با رویکرد اجتناب از تغییرات اساسی در ضوابط عمومی صیانت از بافت تاریخی و ضوابط حریم های آثار تاریخی بر روی نقشه تطبیق می شود و حداکثر ۳ طبقه روی زیرزمین است.
وی اشاره کرد: باتوجه به حفظ عرصه و رعایت ضوابط حریم آثار تاریخی به کارگیری تمهیدات کالبدی در امتداد آرام سازی مسیر همچون اجرای سنگ فرش در کل مسیر نیز مورد تاکید است در این راستا عرض مسیر تردد اتومبیل در تمام مسیر حداکثر ۶ متر با اجرای سنگ فرش است.
این فعال میراث فرهنگی اشاره کرد: اگر هدف اساسی این پروژه شریانی و حل مشکل ترافیکی باشد با این ۸ متر جواب نمی دهد، بافت تاریخی نابود می شود و دیگر محله تاریخی نخواهیم داشت مثل انصاری غربی که مشکل ترافیک حل نشد، اگر دسترسی محلی ناظر بر حفظ هویت تاریخی و محله ای در نظر بگیریم، این همان چیزی است که شورای عالی شهرسازی مصوب و هدف بازآفرینی است در این حالت ما فقط به خیابان توجه نداریم بلکه بافت و کل محله را باهم می بینیم.
وی عنوان کرد: مصوبه شورای شهرسازی مشخص است، اثرش در ذیل سند بازآفرینی شهری که از سال ۹۳ تصویب شده و جنبه قانونی دارد و گرایشش معلوم است، مدیریت شهری ملزم است به این مصوبات گردن بگذارد در غیر این صورت هم کار غیرقانونی انجام شده و هم بافت تاریخی از بین رفته و مشکل ترافیکی حل نشده است.
محله بلاغی قزوین، بهار ۱۴۰۰ انصاری غربی نمونه شکست خورده است
مراقی در ادامه این جلسه بیان کرد: پروژه از خیابان سپه آغاز می شود و تخریباتی صورت می گیرد اما ادامه پروژه شفاف نیست، هیچ کس صحبت واضحی نکرده است و با نگاهی به مصاحبه های صورت گرفته می بینیم که دیدگاه کلی اعضای شورای شهر این است که نیاز به بافت تاریخی نداریم و تک دانه ها را حفاظت می نماییم چونکه از نظر آنها بافت مفهومی ندارد.
وی ادامه داد: مدیریت شهری باید تجربه هایش را مرور کند و ببیند کجا چه اتفاقی افتاده است، نمونه های شفافی راجع به موضوع حل ترافیک داریم، انصاری غربی نمونه شفاف شکست خورده مقابل چشم ماست که چطور بافت های محله از بین رفتند.
این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: ارزش محله بار معنایی گسترده ای دارد ما تاکید داریم محلات را حفظ نماییم چونکه محلات بعنوان ساختار شهر حتی روی اقدامات مدیریت شهری تأثیر دارند.
وی تصریح کرد: با اتفاقاتی که در انصاری غربی صورت گرفت هویت محله ازهم گسسته شد و معضلات اجتماعی تشدید شد، شهرداری برای لطمه های اجتماعی به وجود آمده در انصاری غربی باید هزینه بپردازد، همین طور اغلب ساکنین محله که افرادی بااصالت، باهویت و سرشناس بودند به خاطر مشکلات به وجود آمده محله را ترک کردند.
مراقی اظهار نمود: مردم به خاطر سرقت، دسترسی از خیابان به خانه ها، بالاتر بودن خیابان نسبت به خانه و اشراف داشتن به خانه ها هرسال مجبور به کوچ از محله شدند.
وی عنوان کرد: در پروژه انصاری شرقی باید توجه گردد که ترافیک با کاربری ها مقرر است مدیریت شود، مهم ترین و بیشترین مجموعه های اداری و تجاری در خیابان طالقانی و امام خمینی قرار دارد؛ می خواهید مشکل را حل کنید که ماشین کمتر بیاید و ترافیک از بین برود اما مانند انصاری غربی می شود که قرار بود ترافیک مولوی و منتظری را حل کند اما محقق نشد.
در مدیریت شهری نگاه کارشناسی مفهومی ندارد
این فعال میراث فرهنگی اظهار نمود: گفتند که انصاری غربی را راه اندازی می نماییم که دسترسی برقرار شود درحالی که این دسترسی علاوه بر این که ترافیک را حل نکرد، بافت محله را از بین برد تا مدت ها حتی حالا طبقات دوم ساختمان ها خالی است، کاربری ندارد و به علت بی توجهی به صحبت های کارشناسان هزینه اضافی به مدیریت شهری تحمیل شد.
وی بیان کرد: گویا در مدیریت شهری نگاه کارشناسی مفهومی ندارد، در انصاری غربی پس از اجرای پروژه تازه مشاوران مختلفی را فراخواندند که چه طرحی اجرا کنند تا لطمه های اجتماعی کاهش پیدا کند.
مراقی بیان کرد: کار خطرناکی در قزوین انجام می شود، مسئله را در گام اول به سمت دادستانی می برند، چنین چیزی را در کشور سراغ نداریم، ما در شیراز، مشهد و اصفهان با تخریب بافت مواجه هستیم اما این که در گام اول بدون توجه به نظرات کارشناسی به سمت قضایی شدن می روند و دادستان نظر مدیریت شهری را تأیید می کند، بی سابقه است.
وی ادامه داد: دادستان می گوید بافت را نمی خواهیم و آثار را می خواهیم لکه ای حفاظت نماییم این مسئله جای تأمل دارد چرا مدیریت شهری می خواهد به هر قیمتی که شده این طرح اجرا شود؟ در محلات تجربه ما کم نیست برای مثال در محله دباغان میزان اعتراضات و نارضایتی مردم زیاد است اما چرا کسی به آنها توجه نمی کند و نارضایتی که در انصاری شرقی به وجود آمده به طرز عجیبی بررسی می شود.
دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین تصریح کرد: سکوت خودخواسته میراث فرهنگی نیز جالب توجه است، درحالی که در انتظار پیام یا واکنشی از جانب میراث فرهنگی بودیم، میراث فرهنگی همچنان در سکوت قرار دارد.
چرا میراث فرهنگی سکوت می کند
داوران نیز تصریح کرد: مدیریت شهری بطور عام و راه و شهرسازی بطور خاص طرح و دیدگاهی برای توسعه شهر، ساماندهی بافت تاریخی و حل مشکلات شهری ندارد و همین طور به مصوبات و قوانین توجه نمی کنند، مدیریت شهری با نگاه فقط کالبدی و بیگانه با حمل و نقل پایدار برای حل مشکل ترافیکی به راه اندازی شریان ها و جاده و پل ها می پردازد.
وی تاکید کرد: دقیقاً همین کار در انصاری غربی اتفاق افتاد، مدیریت شهری اقدامی با همین ماهیت در دره باراجین و باغستان سنتی نیز انجام داده و می دهد، در مجموع شهرسازی بلدوزری مدت ها است در قزوین اتفاق افتاده است و مطالعات دانشگاهی در جهت افزایش توان تخصصی و تجربه شهرسازی در برنامه ریزی شهری را ندید می گیرند.
این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: در داخل شهر حدود ۵۰۰ هکتار با معیار سه گانه قدیمی بافت تاریخی داریم که فرصتی برای جذب توریست است اما بجای این که برنامه ریزی و سرمایه گذاری در زمینه صنعت توریسم و حفظ بناهای تاریخی اتفاق بیفتد، مدیریت شهری همه را ندید می گیرد و به فضاهای تاریخی دست اندازی می کند، این در شرایطی است که اگر شهر پایدار می خواهیم باید فضاهای تاریخی حفظ شود و حمل و نقل در ذیل ساماندهی حمل و نقل پایدار صورت گیرد.
وی اظهار داشت: می توان کاربری ها را طوری توزیع نماییم که شهروندان برای دسترسی به پاسخ نیازهایشان نیاز به جابه جایی اتومبیل نداشته باشند یا مجبور نباشد برای امر ساده ای به مرکز شهر و بافت تاریخی بیایند تا ما کمبود خیابان و پارکینگ داشته باشیم و به ناچار به بافت تاریخی دست اندازی نماییم.
داوران تصریح کرد: چندین و چند سال است که مصوبه شورای عالی معماری شهرسازی زمین مانده و میراث فرهنگی علاوه بر اینکه وظیفه دارد در مقابل این نقض مقررات در خط مقدم بایستد سکوت می کند، این در شرایطی است که میراث فرهنگی باید مطالبه کند که چرا این مصوبه زمین مانده است؟ مسئولین میراث فرهنگی باید پاسخگو باشند که چرا در مقابل شهرداری و شورای شهر و هر نهادی که اجراکننده این پروژه هست سکوت کردند.
وی اظهار نمود: طبق مصوبه ادامه این پروژه باید به تأیید میراث فرهنگی برسد، به نظر می آید اقتصاد سیاسی زمین و رانت در این موارد وجود دارد در غیر این صورت چطور می شود شورای عالی معماری شهرسازی بعنوان یک نهاد قانونی مصوبه ای را تصویب کند اما به آن مصوبه توجهی نشود درحالی که نهادهای محلی باید از مصوبات نهادهای بالادستی پیروی کنند، نهادهای قضایی نیز باید پشتیبان مصوبات باشند.
مدیریت شهری باید تابع قانون باشد
این فعال میراث فرهنگی تصریح کرد: هرکسی مصوبه را بخواند و با پروژه مقایسه کند متوجه می شود که فرسنگ ها با هم فاصله دارند، مدیریت شهری باید نهادی تسهیلگر و نهاد توسعه و مرکز محله باشد، مردم در محله زندگی می کنند و ذی نفعان اصلی هستند اما حالا طوری شده ذینفعانی که با رانت زمین هایی را در بلاغی خریداری نموده اند خودشان را در قالب مردم معرفی می کنند.
وی اشاره کرد: مصوبات قانونی باید لحاظ شود، این پروژه که برای اجرای آن دورخیز کرده اند به مفهوم نابودی یکی از محلات تاریخی قزوین است، دقیقاً همان اتفاقی که در دباغان و انصاری غربی افتاد مقدمه ای بود که باقی محلات تاریخی نیز قربانی شوند.
داوران اظهار نمود: توقع می رود که مدیریت شهری پروژه را بصورت شفاف در اختیار مردم، ذی نفعان و طرف داران این پروژه قرار دهد چونکه افرادی درباب بافت تاریخی دغدغه دارند و وظیفه مدیریت شهری است که شفاف، پاسخگو و مشارکتی عمل کند.
وی تصریح کرد: مدیریت شهری اگر می خواهد در اجرای پروژه هایی که تحت عنوان پروژه های نیمه کاره زمین مانده است نتایج مطلوبی به دست آورد باید مطابق با قانون و بصورت مشارکتی با مردم پروژه را اجرا نماید.
این فعال میراث فرهنگی تاکید کرد: مدیریت شهری باید به کمک مردم محل بافت محله را بازسازی کند، نظر مردم را جمع آوری و همین طور از نیروهای متخصص و کارشناس داخل استان استفاده و از دید فقط کالبدی و اتومبیل محور، جزئی نگر و کوتاه مدت باید عبور کند و از زاویه تحقق شهر پایدار و ساماندهی بافت تاریخی به قضایا نگاه کند؛ آنجا مشکل ترافیکی حل نمی گردد اگر مدیریت شهری مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی را با نگاه کالبدی و اتومبیل محور زمین بگذارد، آیندگان قضاوت خوبی نمی کنند، سفارش می شود مدیریت شهری قانون را اجرائی کند.
مراقی نیز در ادامه سخنانش بیان کرد: اگر جریان رانت در این پروژه نیست چه اصراری وجود دارد که یک کار کارشناسی را نپذیریم و یک کار غیرکارشناسی را اجرا نماییم، افرادی که سال ها در این محله زندگی کردند نسبت به این پروژه نارضایتی دارند اما این نارضایتی دیده نمی گردد و مردم نگران هستند چونکه محلات دیگر و گسست هایی که در شهر اتفاق افتاده است را دیدند.
وی اظهار داشت: شهرداری به سودهای کوتاه مدت حاصل از پروژه قانع است مانند خیلی از مراکز تجاری که تولید شده اما موفق نیستند، با این تجربه ها همچنان زیست بلدوزری را ادامه می دهیم تا اینجا را نیز بشکافیم، قانون گریزی به مدیریت شهری برمی گردد حداقل انتظار این است که به قانون پایبند باشند.
این کارشناس میراث فرهنگی بیان کرد: راهکار هایی که در بافت تاریخی بیان شده راهکارهای موفقی است که سال ها در بهسازی و بازآفرینی بناهای تاریخی تجربه شده است، مدیریت شهری باید از دیدگاه و تجربه مسئولان سابق شهری نیز استفاده کنند، آنها تجربه هایی در زمینه تخریب محله باغان و انصاری غربی دارند که باید از آن بهره برد.
وی تصریح کرد: نظر عموم کارشناسان این است که این پروژه موفق نخواهد بود، بافت محل را می شکافد فاصله کمی بین خیابان طالقانی و انصاری شرقی بوجود می آورد که دیگر این محل قابل سکونت نیست، ضمن این که مردم اینجا اصالت دارند و از گذشته در این منطقه زندگی کردند.
منبع: faraja.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب